در سالهای اخیر اقدامات مختلفی برای بهینه سازی و تغییر سیستم های قدرت از ساختار جدیدی تحت عنوان " تجدید ساختار " صورت گرفته است . محدود شدن شبکه های توزیع بین تولید و انتقال از یک سو و مراکز بار از سویی دیگر آن را تبدیل به یک شبکه پسیو نموده است. لیکن استفاده ازواحدهای تولیدی کوچک (تولیدات پراکنده ) همچون توربینهای گازی , بادی , پیلهای سوختی و ... در سالهای اخیر باعث تغییر وضعیت این شبکه از یک شبکه پسیو به یک شبکه اکتیو گردیده است . تحقیقات انجام شده توسط EPRI نشان می دهد که تا سال 2010 نزدیک به 25 درصد تولیدات را , تولیدات پراکنده تشکیل خواهند داد که این رقم طبق تحقیقات NGF تا 30 درصد نیز پیش بینی شده است . بنابراین باید دید چه عواملی سبب شده تا نظریه تولیدات پراکنده به وجود آید ؟ شاید مهمترین مزیت , نزدیکی به مصرف کننده و در نتیجه کاهش و یا حذف هزینه های مربوط به انتقال و توزیع باشد . در کنار آن می توان به حذف محدودیت مکانی و جغرافیایی تولیدات کوچک نسبت به نیروگاه های بزرگ, عدم نیاز به ریسک بالا , زمان نصب کمتر , محیط زیست پاکتر , کیفیت و قابلیت اطمینان بیشتر , پیشرفت تکنولوژی در زمینه ساخت ژنراتورهای کوچک با توان تولیدی بالاو استفاده از انرژیهای تجدیدناپذیر مانند باد و خورشید اشاره کرد.
